– Jestem pewien, że kiedyś dochowasz się mnóstwa dzieci i... – Nie chcę rodzić dzieci – przerwała mu. – Gdybyś widział mnie z tamtymi bliźniaczkami... Chyba nie nadaję się na matkę. Ani na żonę, dodała w duchu, z odrazą wspominając przeszłość. – Twoi rodzice z pewnością jeszcze żyją – rzekł. Dziewczyna wzdrygnęła się i odwróciła wzrok. Nie miała ochoty rozmawiać dalej o swoim życiu. – Nie – odparła krótko. – Nawet ich nie pamiętam. – Więc kto cię wychowywał? – Och, całe zastępy ciotek i wujków – rzuciła, nadal nie patrząc na mu bolesnej prawdy, że została porzucona przez matkę i stanowiła utrapienie dla zastępczych opiekunów. Theodore przyglądał się jej długą chwilę. Była pogodna, bystra i inteligentna – a jednak coś w tej dziewczynie przypominało mu Freyę. Podobnie jak w córce, wyczuwał w niej głęboki smutek, nie wynikający wyłącznie z osierocenia. Wyszli z restauracji i ruszyli w kierunku Bazyliki Świętego Piotra. Pomimo późnej pory na ulicach panował ożywiony ruch. Lily uświadomiła sobie, że nie czuje się wcale zmęczona, lecz odprężona i szczęśliwa. Pomyślała, że zawdzięcza to atmosferze Rzymu... oraz http://www.ekorekcja-wzroku.edu.pl Julianna zerknęła na starszą kobietę, a potem znowu na niego. – Nie, nie mam. – Dobrze, niech pani się ubierze i przyjdzie do mojego gabinetu. Musimy ustalić, co dalej. Skinęła głową, zadowolona, że nie będzie musiała mówić wszystkiego przy pielęgniarce. Przy tej ciepłej, matczynej kobiecie trudno by jej było wypowiedzieć swoją prośbę. Dziesięć minut później, już ubrana, siedziała przy biurku doktora Samuela. – Nie pochodzi pani z Nowego Orleanu, prawda? – Nie. – Powinniśmy mieć wcześniejsze wyniki pani badań. Czy może mi pani podać adres swojego poprzedniego ginekologa?
między oczy. Kate oglądała całą scenę jakby na zwolnionym filmie. John wyrzucił małą w powietrze. Luke nie miał szans jej schwycić, ale stanął między Emmą a Johnem. Dziecko wciąż było w powietrzu, a Kate sama nie wiedziała, jak zdołała je złapać. Upadła na żwir, rozdzierając kurtkę na łokciu i plecach, ale trzymała córkę nad sobą. Krzyknęła z bólu, ale ten Sprawdź albo pieką ciasto i takie tam. Nikt nie lubi, kiedy jest kolej Jacka, bo on zawsze przynosi nudne ciastka ze sklepu. Malinda na moment zapomniała o karmieniu Patryka. A więc o to chodzi, pomyślała ze smutkiem. Jest mu wstyd. Zatopiona w myślach poruszała łyżką w przód 66 JEDNA DLA PIĘCIU i w tył, a Patryk na próżno próbował ją schwycić w usta. Syn Cecile, Jared, ma mniej więcej tyle lat co Mały Jack. Malinda spędziła dużo czasu z rodziną swej wspólniczki, wiedziała więc co nieco o upodobaniach