- Złamałem jej prawy kciuk - odparł, rzucając na nią okiem. -

- Czego? - warknął. Chwila zawahania, potem nieśmiały głos z hiszpańskim akcentem: - Seńor Gallagher? - Ta. O co chodzi? - Pan mówił, że chciał wiedzieć, jak ktoś zobaczy Diaza. True w jednej chwili wyprostował się, skupiony i skoncentrowany an43 240 - Tak, tak jest. - Płaci pan nagrodę? - W gotówce. Amerykańską kapustą - nigdy nie oszukiwał w takich sprawach; pieniądze pozwalały płynąć strumieniowi informacji. - Był dzisiaj w Ciudad Juarez. Juarez! Sukinsyn, blisko. Zbyt blisko. - Nie był sam - kontynuował nieśmiały głos. - Z kim? - Z kobietą. Przyszli do naszej fonda. Sam ich obsługiwałem. To był na pewno Diaz. http://www.piknik-country.pl/media/ - Nie ma czego opowiadać. Dzwonił mężczyzna, prawdopodobnie Latynos. Powiedział, że będziesz na spotkaniu za kościołem w Guadalupe o wpół do jedenastej. Telefon, z którego dzwoniono, stoi na stacji obsługi samochodów. Właściciel nic nie wie. Milla nie wiedziała oczywiście, co dzieje się za tymi zimnymi, mrocznymi oczami. Mogła się tylko domyślać, że Diaz przegląda właśnie listę znajomych i rozważa różne możliwe scenariusze. - Wtedy myślałam jeszcze, że Pavon nazywa się Diaz - wyjaśniła. - Słyszałam niejasne plotki o niejakim Diazie, który może być zamieszany w porwania. Spodziewałam się, że jednookim an43 104

- Halo? - Pani Winborn? - Przy telefonie. an43 396 Sprawdź najmniejszej uwagi. Ale tak naprawdę ich potomstwo było mądre, ciekawe świata i ogólnie całkiem posłuszne. Tylko czasem potrafiło naprawdę dać w kość. Milla - paradoksalnie - bardzo się cieszyła, że czasem czuje irytację i złość na dzieci. Jeszcze będąc w ciąży, bała się, by tragedia z przeszłości nie zmieniła jej w nadopiekuńcza, ogarniętą niezdrową obsesją matkę. Nie była wcale pewna, czy sprawdzi się w macierzyństwie. Na szczęście Linnea okazała się dobrym i zdolnym dzieckiem. Do czasu pojawienia się Zary Milla zdążyła się uspokoić. Potem były cztery spokojne, sielankowe lata - aż do przyjścia na świat Thanea. Czas po jego urodzeniu też był radosny, ale na pewno już nie spokojny - Umyjesz rączki i pomożesz mi przygotować stół? - zapytała